การอ่านภาษาเขมรจะคล้ายๆ กับการอ่านภาษาไทย สำหรับคำธรรมดา เช่น កា อ่านว่า กา ,ខាំ อ่านว่า ขำ ส่วนคำที่เป็นควบกล้ำจะต่างจากภาษาไทย เพราะในภาษาเขมรจะใช้เชิง หรือขาของพยัญชนะมาผสมคำด้วย การอ่านให้ได้นั้น เราต้องรู้จักพยัญชนะทั้ง 33 ตัวของภาษาเขมร ซึ่งแยกเป็นสองกลุ่มคือ โฆษะ และอโฆษะ กับการรู้จักสระภาษาเขมร วรรณยุกต์ ข้อจำกัด ข้อยกเว้นต่างๆ เป็นอย่างดี โดยภาษาเขมรนั้น มีคำที่เป็นภาษาบาลี สันสกฤต และภาษาฝรั่งเศสจำนวนมาก จำเป็นต้องรู้ภาษาเหล่านั้นจะได้ง่ายต่อการอ่านออกเสียง ส่วนการเรียงประโยคนั้น ในภาษาเขมรก็เหมือนกับภาษาไทยอย่างมาก คือการนำคำศัพท์มาเรียงต่อกันแล้วได้เป็นประโยคตามที่เราต้องการ แต่อาจมีบางประโยคที่เป็นข้อยกเว้น ซึ่งมีน้อยมาก
วันภาษาไทย
| วันภาษาเขมร(กัมพูชา) | คำอ่านภาษาไทย(เพื่อใช้ในการออกเสียง)
|
วันจันทร์
| ថ្ងៃចន្ទ
| ทไง จัน
|
วันอังคาร
| ថ្ងៃអង្គារ
| ทไง อ็อง เกีย
|
วันพุธ
| ថ្ងៃពុធ
| ทไง ปุท
|
วันพฤหัสบดี
| ថ្ងៃព្រហស្បត្តិ៍
| ทไง โปรเหอะ
|
วันศุกร์
| ថ្ងៃសុក្រ
| ทไง ซก
|
วันเสาร์
| ថ្ងៃសៅរ៍
| ทไง เสา
|
วันอาทิตย์
| ថ្ងៃអាទិត្យ
| ทไง อาตึด
|
คำศัพท์เหล่านี้ สามารถไปใช้ในการแต่งประโยคเพื่อการสื่อสารในชีวิตประจำได้ โดยใช้เรียงคำเหล่านี้เป็นประโยคคำถาม หรือคำตอบก็ได้ และสามารถนำไปประยุกต์ใช้ในงานอื่นๆ ได้เช่นกัน